شرکت نساجی قائمشهر در سال‌های نه چندان دور، یکی از واحدهای تولیدی نمونه کشور بوده است که به بهانه نوسازی دچار مشکل تعدیل نیروی انسانی و به مرور به مرز تعطیلی کشیده شده است. چند سال است که کارگران نساجی قائمشهر به دلیل آنچه که بلاتکلیفی در دریافت مطالباتشان گفته می‌شود بار‌ها مقابل فرمانداری قائمشهر و استانداری مازندران و مجلس شورای اسلامی حضور پیدا کرده‌اند ولی بدون اینکه خواسته آن‌ها برآورده شود روزگار را گذرانده و چشم به لطف دولتی دارند که به گفته نماینده شهرستان قائمشهر با بی‌توجهی و سیاسی کاری این واحد نساجی را در آستانه سراشیبی ورشکستگی قطعی قرار داده است. نساجی ای که قائمشهر و ایران را به عنوان یکی از قطب‌های مطرح نساجی دنیا معرفی می‌کرد، امروزه توان پرداخت مطالبات کارگران و حقوق عقب افتاده آن‌ها را ندارد و باعث شده که کارگران این کارخانه، هر چند وقت یک بار به امید دریافت مطالبات خود از دولت، برای دادخواهی مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع ‌کنند چرا که ۲۸ ماه است از دریافت حقوق حقه خود محرومند. بنابراین برای بررسی و بیشتر و دقیق این موضوع با هادی حسینی نماینده مردم قائمشهر و سوادکوه و عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی به گفت‌وگو پرداختیم.

درباره مشکلات نساجی قائمشهر و وعده‌های محقق‌نشده ۸ ساله دولت در خصوص رفع مشکلات این نساجی توضیح دهید.

شهر قائمشهر، بر اساس نساجی شکل گرفته است. یعنی دهی بود که با شکل‌گیری ساختار نساجی، شکل شهری به خودگرفته است و قائمشهر را در ایران و دنیا به عنوان قطب نساجی معرفی کرده است. البته درست است که با توجه به مشکلات زیادی که این کارخانه دارد، چیزی از آن باقی نمانده ولی به‌طور کل قائمشهر به عنوان یک قطب نساجی در دنیا مطرح است و مشکلات آن یکی از دغدغه‌های اصلی مردم این منطقه است.

مشکلات اصلی نساجی مازندران از کی جدی شد؟

روند مثبت نساجی تا اواخر دهه ۶۰ ادامه داشت ولی در اوایل دهه ۷۰ نساجی رو به افول گذاشت و موضوعات بهسازی و بازسازی و تغییر فرآیند و کاربری آن و همچنین برخی افراد اثرگذار برای حصول به اهداف خود، نساجی را بهانه‌ای برای جذب مردم به سمت خواسته و اهداف خود قرار دادند. البته موضوع نساجی قائمشهر چندی پیش کم رنگ‌تر شده بود ولی در دولت نهم و دهم، مسئله بازسازی نساجی به شکل جدی‌تری مطرح شد و در دستور کار آن قرار گرفت و در سفر احمدی‌نژاد به استان مازندران، هم مصوبه سفر بود و هم در میان مردم رئیس جمهور قول رفع مشکل آن را به مردم داد. این نساجی، در دوره هفتم به سمت ماشین‌سازی و خودروسازی چرخش پیدا کرد و بخشی از ساختمان آن را سایپا (تحت عنوان سایپا شمال) خرید ولی عملا نتوانست کاری انجام دهد و زمین‌گیر شد. البته این امر بهانه‌ای شد که نماینده مجلس هشتم موضوع بازسازی و بهسازی نساجی قائمشهر را توسط یک سرمایه‌گذار خارجی مطرح کند. البته‌‌ همان زمان مجددا ساختن نساجی از طرف رئیس‌جمهور مورد تأکید قرار گرفت و عملا سرمایه‌گذار خارجی ترک آمد و مسئولیت نساجی را پذیرفت و نساجی به او فروخته شد و راه LC باز شد. البته سرمایه‌گذار خارجی آن زمان هیچ حرفی روی LC نداشت ولی الان حرف دارد.

آیا سرمایه‌گذار خارجی نتوانست کاری از پیش برد و مشکل گشا باشد؟

نه متاسفانه با آمدن سرمایه‌گذار ترک هم مشکلی رفع نشد و ۶۰ الی ۷۰ درصد نساجی هم که قبل از آمدن او کار می‌کرد و کارگران به واسطه آن زندگی شان را اداره می‌کردند، تعطیل شد.

در حال حاضر شرایط کارگرانی که ۲۸ ماه است حقوق دریافت نکرده‌اند چطور است و آیا توانسته‌اید بخشی از مطالبات آن‌ها را پرداخت کنید؟

در حال حاضر رقم دو میلیارد تومان بودجه را برای اختصاص به کارگرانی که بازنشسته شده‌اند ولی حکم بازنشستگی آن‌ها صادر نشده بود، از دولت اخذ کرده‌ و احکام بازنشستگی آن‌ها را صادر کرده‌ایم. البته این افراد مطالبات دیگری هم دارند که چند روز گذشته برای درخواست این مطالبات مقابل مجلس تجمع کردند که این موضوع در دفتر آقای ابوترابی فرد، نایب رئیس مجلس شورای اسلامی در حال طرح و مذاکره است.

طبق اطلاعات رسیده قرار بوده که ۱۵۰ نفر از کارگران نساجی قائمشهر بیمه و مابقی بازنشسته شوند، این موضوع صحت دارد؟

حدود ۲۵۰ نفر از کارگران تا عید بازنشسته می‌شوند ولی بخشی از مطالباتشان باقی می‌ماند و البته حدود صد و چند نفر باقی می‌ماند که برای دریافت بیمه بیکاری معرفی خواهند شد تا تکلیف کارخانه نساجی روشن شود و طبق شرایط جدید مجددا سر کارشان بازگردند.

تکلیف مطالبات آن‌ها چه می‌شود؟ حدود ۲۸ ماه است که آن‌ها حقوقی دریافت نکرده‌اند!

رقم سه میلیارد تومان را با وزارت صنعت و معدن و اقتصاد هماهنگ کرده‌ایم و حسینی وزیر اقتصاد و دارایی به عنوان نماینده دولت در این جلسه حضور داشت و قرار شد دولت مصوب کند این رقم سه میلیارد تومان، به عنوان مطالبات ۳ تا ۶ ماه این کارگران پرداخت شود. ضمن اینکه قرار است، یک میلیارد تومان دیگر هم به اضافه دو میلیارد تومانی که برای افرادی که طلبکارند و بحث بازنشستگی آن‌ها هنوز مطرح نیست به تأمین اجتماعی اختصاص یابد تا مطالبات آنها را بپردازند.

عامل اصلی مشکلات ایجاد شده چیست؟ آیا عدم حمایت دولت دخیل بوده یا عوامل دیگری در میان است؟

به نظر من زمانی که نسل‌های گذشته نساجی را بررسی می‌کنیم، به عنوان مثال از نساجی ۱ و ۲ و ۳ نام می‌بریم، چرا که وقتی سلیقه‌ها نو می‌شود باید مدل‌ها فرق کند و بر اساس ذائقه مردم این مدل‌ها تغییر کند. البته دستگاه‌های گذشته نساجی خوب بوده و نسل به نسل در دولت‌های گذشته دستگاه‌ها نو شده و این تغییرات اعمال می‌شده است ولی از زمان دهه ۷۰ به بعد، این تغییر و تحولات و به روز شدن متوقف شد و تنها دلیل آن، عدم دقت دولت و دولت‌ها برای پیگیری این موضوع است.

مهم‌ترین عامل بی‌توجهی دولت نسبت به نساجی مازندران را چه می‌دانید؟

اصلی ترین عامل قصور دولت نسبت به این نساجی، دخالت عناصر سیاسی است، ورود موضوعات و افراد سیاسی باعث شد دولت نسبت به این واحد تولیدی بی‌توجه شود. مثلا، نمایندگان و برخی عناصر دیگر در اداره این کارخانه دخالت کردند و این امر مانع رشد نساجی شد. جالب است بدانید در یک مقطع خاص زمانی، یک معلم فوق‌دیپلم دبیرستان را به عنوان مسئول بالای سر نساجی گذاشتند؛ که ۶ هزار نفر پرسنل داشت.

این موضوع مربوط به کدام مقطع زمانی است؟

این مقطع مربوط به دوره پنجم مجلس شورای اسلامی است. از آن زمان نساجی رو به افول گذاشت و در حال حاضر به صفر رسیده است. یک موضوع جدی دیگر اینکه در انتخابات مجلس نهم، نساجی قائمشهر به یک قطب کامل سیاسی تبدیل شد که برخی در آن تظاهرات می‌کردند و برخی موافق گروهی بودند، برخی دیگر مخالف. بنابراین این موضوع مشکلاتی را ایجاد کرد که باعث شد کارگران بیچاره بیشترین آسیب را از این موضوع بخورند و سوءاستفاده‌کنندگان بیشترین بهره را از این مسئله ببرند.

پس به طور یقین موضوعات سیاسی را عامل اصلی مشکلات نساجی می‌دانید؟

اولین عامل، عدم توجه دولت نسبت به این واحد تولیدی بود چرا که اگر به نساجی توجه لازم می‌شد این مشکلات به وجود نمی‌آمد و گرسنگی عامل اصلی گرایش نساجی و کارگران به افراد و عوامل سیاسی است. لذا اگر دولت خوب مدیریت و نظارت می‌کرد و مانع از دخالت دیگران می‌شد این مباحث پیش نمی‌آمد. بنابراین وقتی دولت پذیرفت که هر کسی در موضوعات اقتصادی وارد شود، شرایط بهتر از این نمی‌شود.

در سال تولید ملی و حمایت از کار و سرمایه داخلی، اقداماتی که باید انجام می‌شد ولی صورت نگرفته چه چیزهایی است؟

انتقادی که به دولت نهم و دهم وارد است اینکه؛ به تصور خودش باب جدیدی را برای ساخت و توسعه کشور باز کرد که البته بسیاری از این باب‌ها، اولویت کشور نبود. پروژه‌های زیادی طی این چند سال کلنگ‌زنی شد و بودجه کلانی به آن‌ها اختصاص یافت، ولی هیچ‌گاه به نتیجه نرسید و عملیاتی نشد. متاسفانه به و اسطه این کار‌ها، ازآنچه در گذشته ساخته شده بود، غافل شدیم و این کارهای دولت نهم و دهم برای تخریب دولت‌های گذشته به کار رفت و دولت محترم، سعی کرد که بگوید فلان کار را من انجام داده‌ام و دولت‌های دیگر نتوانسته‌اند، درحالی که این طرح‌های دولت نهم و دهم به نتیجه نرسیدند و نتوانست از این ظرفیت‌ها به خوبی استفاده کند./قانون